ΜΕ ΤΟΝ ΔΕΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΣΤΟ ΘΗΣΕΙΟ

Είναι και εκείνες οι δράσεις που δεν γυρίζεις πότε ίδιος, γνωρίζεις ανθρώπους που η ζωή τους μοιάζει να είναι σε αναμονή, σε ένα χρόνιο αδιέξοδο, αλλά  οι ζωές αυτές έχουνε βλέμμα και αυτό το βλέμμα λέει όσα δεν μπορεί να πει το στόμα.
Αφήνω  σε κάθε δράση ένα κομμάτι μου,  για να μπορέσω να γυρίσω και να το πάρω πάλι, ένα κομμάτι δικό μου, με την προσδοκία να μην τους βρω στη θέση τους, να έχουνε πάει κάπου αλλού, εκεί που θα έχουν προστασία ασφάλεια,  φαγητό, αγάπη , αγκαλιά, υγιεινή,  αξιοπρέπεια,  ανθρωπινότητα
Εκεί που η εικόνα τους θα είναι τρισδιάστατη όπως και η δική μας , εκεί που η ζωή τους θα κυλάει όπως και η δική μας  με ένα  αύριο, με ένα μετά, του χρόνου,  με ένα <<το επόμενο καλοκαίρι >>
Θέλω η ζωή των ανθρώπων που φροντίζω να είναι όμορφη, χαλαρή, ήρεμη, με προσδοκίες όπως όλων μας
Ο desmos μου έδωσε την ευκαιρία να δέσω το Immortaliting  με τον Στέλιο
Ξέρω ότι μπορώ και μόνη  μου,  αλλά μαζί σας  μπορώ περισσότερα

Σας ευχαριστώ

Αράλη

 

Κοινοποίηση:

Παρόμοια Άρθρα